28 Nisan 2010 Çarşamba

Binlerce Kez Teşekkür

Sevgili Dostlarım,

Görevde olmam nedeni ile ancak bloğa girebildim. Geç olduğu için kusuruma bakmayın.

Bloğu ilk oluştururken isminden yapısına ve başlıktaki resme kadar uzun zaman düşünmüş ve oldukça emek harcamıştım. Aslında başlangıçta bu kadar katılım olacağı ve destek göreceği aklıma bile gelmemişti. Ben burada kendimi avuturum diye düşünüyordum. Aramızdaki bu yüce duygunun farkındaydım ama üç beş arkadaşım beni kırmaz arada bir girerler belki de bir şeyler yazarlar diyordum. Sizler beni utandırdınız. Sizleri bir arada gördüğümde o kadar mutluydum ki, Oda'ya girdiğimde gözlerim değil ama içim ağlıyordu ve sizlere sarılamadım. İşte biz buyduk. Keşke her birinize sarılıp ağlasaydım. Sanki kantinde toplanmış sohbet eden ve biraz sonra hep birlikte derse giriverecek haldeydik. Hayal aleminde gibiydim ve hiç bitmesin istedim. Daha yazmayacağım yoksa yüreğim kabaracak :)

Öncelikle İzmir'de bizleri ağırlayan; Müjgan, Nazif, Gülçin, Sermin, Cumhur ve Cafer ve Coşkun'a, daha sonra kilometrelerce yol katederek gelen Çiğdem, Murat, Mehmet, Metin, Musa ve Kadriye'ye binlerce kez teşekkür ediyorum. Lütfen bir daha ki sefere, daha da sayımız artmış olarak toplanalım, bu büyüyü bozmayalım. Hepinizi kucaklıyor ve öpüyorum, kendinize dikkat edin, sağlıcakla kalın dostlarım.

3 yorum:

  1. Kalbi sevgiyle dolu sevgili arkadaşım,
    hayatın boyunca istediklerinin gerçekleşmesini dilerim...

    YanıtlaSil
  2. Dostum MEHMET,
    Okuldan mezun olduktan sonra, hepimiz iş bulma ve nihayetinde hayatımızı kurma derdine düştük ve yurdun çeşitli yerlerine dağıldık.

    Hayat derdi, iş derdi, aile derdi, geçim derdi derken yıllarımız geçti gitti. Yıllardan sonra bir gün, mail adresimize gelen bir mail ile tarih sayfalarının arasında kalan o güzelim üniversite yıllarımız ve dostlarımız hatırlatıldı.

    Hatırladık ki, o yıllarda üniversite sıralarında, arazilerde beraber günlerini geçiren öğrencilerde o günlere, o dostlara büyük bir özlem varmış. Herkesin kalbinde tatlı bir sızı meydana gelmiş.

    Bir ufacık mail bizi bir bloğa, bir blog yurdun çeşitli yerlerine dağılmış eski dostları İzmir'e topladı.

    Aslında hiç de buluşmak gibi bir derdimiz yoktu, sırf Sevgili Mehmet'i UTANDIRMAK için böyle organize olduk:)))

    Bizleri 28 yıl sonra buluşturduğun, ağlattığın, güldürdüğün için teşekkürler MEHMET.

    Aramızda bir kaç çekinik arkadaşımız olsaydı, belki bizler de böyle bir organizasyona katılmaktan çekinirdik. Ama özellikle İzmir'deki arkadaşlarımızın daveti ve o muhteşem ağırlamaları kelimeleri kifayetsiz kılıyor.

    Herkesi saygı ve sevgiyle selamlıyorum.

    YanıtlaSil
  3. Sevgili Mehmet,Metin ve Nazif,
    Yukarıda yazdığınız, duygu ve sevgi yüklü satırlara, ben de şunu ilave ediyorum;

    KARDEŞLİK, ZORUNLU ARKADAŞLIK.
    ARKADAŞLIK, GÖNÜLLÜ KARDEŞLİKMİŞ.

    GÖNÜLLÜ KARDEŞLERİMİN HEPSİNE SEVGİLERİMLE...

    YanıtlaSil