28 Nisan 2010 Çarşamba

Binlerce Kez Teşekkür

Sevgili Dostlarım,

Görevde olmam nedeni ile ancak bloğa girebildim. Geç olduğu için kusuruma bakmayın.

Bloğu ilk oluştururken isminden yapısına ve başlıktaki resme kadar uzun zaman düşünmüş ve oldukça emek harcamıştım. Aslında başlangıçta bu kadar katılım olacağı ve destek göreceği aklıma bile gelmemişti. Ben burada kendimi avuturum diye düşünüyordum. Aramızdaki bu yüce duygunun farkındaydım ama üç beş arkadaşım beni kırmaz arada bir girerler belki de bir şeyler yazarlar diyordum. Sizler beni utandırdınız. Sizleri bir arada gördüğümde o kadar mutluydum ki, Oda'ya girdiğimde gözlerim değil ama içim ağlıyordu ve sizlere sarılamadım. İşte biz buyduk. Keşke her birinize sarılıp ağlasaydım. Sanki kantinde toplanmış sohbet eden ve biraz sonra hep birlikte derse giriverecek haldeydik. Hayal aleminde gibiydim ve hiç bitmesin istedim. Daha yazmayacağım yoksa yüreğim kabaracak :)

Öncelikle İzmir'de bizleri ağırlayan; Müjgan, Nazif, Gülçin, Sermin, Cumhur ve Cafer ve Coşkun'a, daha sonra kilometrelerce yol katederek gelen Çiğdem, Murat, Mehmet, Metin, Musa ve Kadriye'ye binlerce kez teşekkür ediyorum. Lütfen bir daha ki sefere, daha da sayımız artmış olarak toplanalım, bu büyüyü bozmayalım. Hepinizi kucaklıyor ve öpüyorum, kendinize dikkat edin, sağlıcakla kalın dostlarım.

Binlerce Kez Teşekkür

Sevgili Dostlarım,

Görevde olmam nedeni ile ancak bloğa girebildim. Geç olduğu için kusuruma bakmayın.

Bloğu ilk oluştururken isminden yapısına ve başlıktaki resme kadar uzun zaman düşünmüş ve oldukça emek harcamıştım. Aslında başlangıçta bu kadar katılım olacağı ve destek göreceği aklıma bile gelmemişti. Ben burada kendimi avuturum diye düşünüyordum. Aramızdaki bu yüce duygunun farkındaydım ama üç beş arkadaşım beni kırmaz arada bir girerler belki de bir şeyler yazarlar diyordum. Sizler beni utandırdınız. Sizleri bir arada gördüğümde o kadar mutluydum ki, Oda'ya girdiğimde gözlerim değil ama içim ağlıyordu ve sizlere sarılamadım. İşte biz buyduk. Keşke her birinize sarılıp ağlasaydım. Sanki kantinde toplanmış sohbet eden ve biraz sonra hep birlikte derse giriverecek haldeydik. Hayal aleminde gibiydim ve hiç bitmesin istedim. Daha yazmayacağım yoksa yüreğim kabaracak :)

Öncelikle İzmir'de bizleri ağırlayan; Müjgan, Nazif, Gülçin, Sermin, Cumhur ve Cafer ve Coşkun'a, daha sonra kilometrelerce yol katederek gelen Çiğdem, Murat, Mehmet, Metin, Musa ve Kadriye'ye binlerce kez teşekkür ediyorum. Lütfen bir daha ki sefere, daha da sayımız artmış olarak toplanalım, bu büyüyü bozmayalım. Hepinizi kucaklıyor ve öpüyorum, kendinize dikkat edin, sağlıcakla kalın dostlarım.

NAZİF'İN KAYDINA REKABET GİBİ OLMUŞ :))

NAZİF'İN KAYDINA REKABET GİBİ OLMUŞ :))

SAYIN NEZİH TUZCU'YU RAHMETLE ANARIZ....





SAYIN NEZİH TUZCU'YU RAHMETLE ANARIZ....