Pazartesi günü, istanbul'da sokak hayvanlarını koruma ve yaşatma derneği ile birlikteydim. onların günlük hareketlerini fotoğraflamak üzere.
her gün okullardan, migrostan,makrodan, pastanelerden, v.s. artık yemekleri toplayıp, beykoz ormanlarında sahipsiz yaşayan, yaklaşık 600 civarında köpeği besliyor ve her türlü sağlık problemleriyle ilgileniyorlar. BEN , ONLARA , "KANATSIZ MELEKLER " diyorum.
fotoğrafları anlatmama gerek yok.
manzara ise, istanbul'a öyle bir tepeden , bakıp, beykoz ormanlarına daldık. her km.de, dernek arabasının motor ve korna sesini duyan, onlarca köpek, etrafımızı sardı. üzerimize atladılar, sadece sevgi ve yemek istiyorlardı. HARİKA BİR GÜN YAŞADIM ve sizlerle paylaşmak istedim.
Sevmek ve sevilmek ne kadar güzel bir duygu.
YanıtlaSilResimdeki köpeklerin sadece konuşma yetileri
yok.Ama her şeyi hareketleri ile ne kadar güzel
anlatmışlar.
Bizimle paylaştığın için sağol Çiğdemciğim.
Sevgili Çiğdem, ben de bu bayanların yaptıklarını arazide karşıma çıkan köpekler için yapıyorum. Bence son derece özel ve saygı duyulacak bir iş yapıyorlar. Gönüllerinize sağlık.
YanıtlaSilSenin de ellerine sağlık Mehmetciğim.
YanıtlaSilonlarla ormana çıkma hazırlıkları yaparken, lastik çizmeler içine çift çoraplar, yağmurluk v.s. araziye çıktığımız okul günlerimi anımsadım.
çok severdim araziye çıkma işini.
Aslında birçok ülkeden daha fazla nüfusa sahip İstanbul'dan, çok daha fazla gönüllülerin çıkmasını arzu ediyor insan.
YanıtlaSilAma şu gördüğümüz bir avuç insanın, onlarsız yapamayacağımız hayvan dostlarımıza yaptıkları için saygılarımı yolluyorum.
Mehmet'ciğim, sana da çıktığın arazilerde yaptığın katkılardan dolayı da teşekkürler.
Sevgilerimle...