27 Şubat 2014 Perşembe

Bahar Temizliği

Yazmayan kalemleri.
Sayfası bitmiş defterleri.
Kulpu kırık fincanları.
‘Zayıflayınca giyerim’ kotunu....
Son 5 aydır giymediğiniz kıyafetleri.
Arka balkona tıkıştırdığınız, bir gün yüzünü yenilerim pırıl pırıl olur dediğiniz o sandalyeyi.
Dibi kararmış tencereyi.
Taşındığınız hangi evden kaldığı, hangi kapıyı açtığı artık meçhul olan o anahtarları.
Sırf genç ve güzel çıkmışsınız diye yanınızda o hiç sevmediğiniz tiple poz verdiğiniz fotoğrafı.
Çekmecenin dibindeki müzik kasetlerini (kaset mi kaldı allah aşkına)
Atın.
Ohh bir ferahlayın bakalım. Tamam mı?
Şimdi ihtimalleri atın.
‘Olacaktı, son anda olmadı’ları atın, olmamış işte.
Takılıp kaldığınız o günü.
Düşünüp durduğunuz o lafı.
Atın.
Küstüğünüz için uzun zamandır görmediklerinizin aklınızda kalan son görüntüsünü.
Alındıklarınızın, gücendiklerinizin hiç umurunda olmayan o ‘olayı’
Atın.
O hiç beceremediğiniz yemeğin tarifini
Kestiğiniz eski gazete küpürünü
İçinizi kemiren o ukteyi
Atın.
Zamanı gelince yiyeceğiniz soğuk intikam yemeğini de dökün.
Soğuk yemeğin hiç tadı olmaz, dışarıdan bir döner söyleyin daha iyi.
Buzdolabının üzerindeki diyet listesini (faturaların altında duruyor)
Depodaki koşu bandını.
Atın.
Cevabı olmayan soruları
Kaçırdığınız fırsatları
Atıldığınız işleri
Beceremediğiniz ilişkileri
Kişisel gelişim kitaplarını
Atın.
Arkanızdan konuşanları.
Önünüzü kapayanları.
Alamadığınız terfiyi
Oturamadığınız evi
‘Şimdiki aklım olsa’ları
Aldığınız en kötü karneyi.
Hatta en iyi karneyi.
Çalışmayan saatleri.
İşe yaramayan fikirleri.
Kaçan trenleri.
Zamansız yaşlandıran dertleri.
‘O gün’ olanları.
Halının altına süpürdüklerinizi.
Dolabın dibine iteklediklerinizi.
Atın.
Bakın, ne güzel güneş çıktı.

Banu Kiremitçi Bozkurt

Herkesi Çok Özledim !

 


Sevgili dostlarım, blogcunuz 10 gün kadar önce Mersin tarafına göreve gitti. Orada hastalandı. Ankara'ya döndükten sonra zatürre başlangıcı teşhisi ile bir hafta yattı. Halen ayakta olmasına rağmen hastalığı tam olarak geçmedi. Bunların arasında hayatı ile ilgili önemli kararlar alma aşamasını geçti, uygulama aşamasına girdi. Vücut yorgun, kafa yorgun dik durmaya çalışıyor.

26 Şubat 2014 Çarşamba

BLOGCUNUN YOKLUĞUNDA YENİ BİŞİ DAHA..

Ya bu ne sorumsuzluk... Blogcu bile blogunun başında değil...!!
Joker modunda sorumsuz blogcunun yokluğunu hissettirmemeye çalışıyorum...
Hiç bir derdim yok Allah şükür.
Sınavının  da....anasını satarım. işinin de...beni üzecek her ne varsa.
Ben basit bi adamım...
Sabah çayımı simit ve peynirle birlikte içtim. Hadi sizinle de paylaşayam..


25 Şubat 2014 Salı

BLOG KURUCUMUZ....ALTINTAŞ... NERELERDE ?????

YÖNETİCİMİZZZZ  UYUYOR MU ?????

Ne bir yorum... Ne bir  haber ????

SADECE  O DEĞİL....

MÜJGAN   NEREDE????
GÜLÇİN   NEREDE ????
SERCAN NEREDE????
FİGEN  NEREDE ???

HUUUUU    SESİM  GELİYOMU ?????

24 Şubat 2014 Pazartesi

SORULAR VE ANAHTAR YAYINLANDI...

SEVGİLİ DOSTLARIM...

CEVAP ANAHTARINI ALMAMIZA İZİN VERMEDİKLERİ İÇİN, HATIRLADIĞIM KADARIYLA
SORULARI ÇÖZDÜM VEEE....

80 SORUDA , 52 NET DOĞRU CEVABIM VAR. 5 SORUNUN CEVABINI HATIRLAMIYORUM  .( ÇÜNKÜ ÇOK YAKIN CEVAPLAR ARASINDA  GİT---GELLERİM OLDU)
DOLAYISIYLA 65 İLE KALABİLİRİM  GEÇER NOT 70 ÇÜNKÜ.

HATIRLAMADIĞIM SORULARIN 4 TANESİNİ DOĞRU YAPTIYSAM GEÇEBİLİRİM.
NE B...KTAN BİR DURUM DEĞİL Mİ????

12 MARTA KADAR...BEKLE ANASINI SATAYIMMMM....

yeni bişi EYVALLAH...


23 Şubat 2014 Pazar

SINAV BERBATTI ARKADAŞLAR....

YAKLAŞIK 700 SORU ÇÖZDÜM  VE  HİÇ BİRİSİ  ÇIKMADI...

ZAMAN  YETMEDİ  VE 5 SORUYU OKUMADAN İŞARETLEDİM.

3 HİKAYE VARDI VE BU HİKAYELERE GÖRE 4- 5 SORU CEVAPLANACAKTI YANİ YAKLAŞIK 15 SORU EDER... HİKAYEYİ KAVRAMAK İÇİN ÖYLE ZAMAN KAYBETTİK Kİ
(HERKES AYNI DURUMDAN ŞİKAYETÇİ) SINAVDAN ÇIKAN HERKES...OHA...YANİ...DİYEREK  ÇIKTI...

YANİİİİ...İYİ DEĞİLİM...MORALİM  BOZUK... GEÇERSEM...SÜRPRİZ OLACAK...

ÇOK YORGUNUM...ŞİMDİ TELEFONUMU KAPATIP...DÜNYA'DAN  KOPMAK  VE UYKUYA  KAÇMAK  İSTİYORUM....

HEPİNİZE SEVGİLERİMLE...

DÜNYADAN GÜZEL BİŞİLER

 RUSYA'DAN
 KANSAS HALK KÜTÜPHANESİ
LYON FRANSA
OREGON'DA BİR DUVAR
SARDUNYA ADASI

22 Şubat 2014 Cumartesi

DÜN SABAHKİ BİŞİ...

bütün bebek tavşanlar ölmüş.
keçi sütü alacaktım onları besleyecektimmmm.

sabaha çıkamadılar.
üzgünüm...

21 Şubat 2014 Cuma

VAR MI BÖLE BİŞİ ? :))


BAŞKA BİŞİ... DAYANAMADIM İTİRAF EDECEĞİM...

BU GÜN  BAŞKA  BİŞİ  DAHA  YAŞADIM...SUÇLULUK  DUYMUYORUM...YANİ... BİRAZ...

SERMİN'ciğimle  geçen yaz onun bir yakınına ziyarete gittik. urla'da. dövüş horozu yetiştiriyormuş . gezdik bahçesini  çok komik horozları çalıştırmak için özel koşu bantı yapmış. çok güldük.
benim kümeste sadece ispenç paçalı küçük tavuklar var ya , dedimki değişik bir cins daha olsun. yumurta istedim kuluçkadaki tavuğumun altına koyayım sağolsun verdi. 3 tane.  koydum kuluçkanın altına bir tanesi çıktı. büyüdü ...tavuk..AMAN YARABBİM  NE TAVUK..UZUN BACAKLI , UZUN BOYUNLU , UZUN GAGALI , KAVGACI,,,KÜMESTEKİ HERKESİ KOVALAYAN,,,ALİ KIRAN  BAŞ KESEN  BİŞİ OLDU. YUMURTLUYOR HEMEN YUMURTASINI KIRIP YEMEYE BAŞLIYOR. DİĞER TAVUKLAR YUMURTLAYINCA ONLARINKİNİDE YİYOR...SABREDİYORUM...BİR ÇÖZÜM DÜŞÜNÜYORUM....ONU AYRI BİR KÜMESE KOYAYIM FALAN GİBİ...DERKEN...
Bu gün tavşan doğurunca, veterineri aradım, bir kabın içine koy onları belki annesi gelir bakar dedi. büyükçe bir leğene toprak kodum, tavşan yavrularını topladım leğene koydum. AMA BU ARADA , BUNLARI YAPARKEN KORKUNÇ DURUMDAYIM...NEYSE...
Kümesi balkondan izliyorum, neler oluyor kontrol ediyorum. aman tanrım...bu hain tavuk ...tavşan yavrularından  birisini gagaladı ve leğenin dışına aldı...öldürdü onu...vayyyy senmisin bunu yapannnn...
bir hışımla kümese koştum , yakaladım haini...bağırıyor avaz avaz... aldım ve bizim sitenin aşağısında ormanlık bir alan var, oraya bıraktım....SALDIM  ÇAYIRA , MEVLAM KAYIRA...

NE DERSİNİZ ??? KÖTÜ BİR ŞEY Mİ YAPTIM ???ÇARESİZDİM VE DE  O...ÇOK  HAİNDİ...

20 Şubat 2014 Perşembe

SEVGİLİ ÇİĞDEM'E YAVRU TAVŞANLARIN BESLENMESİ İLE İLGİLİ BİŞİ...UMARIM YARDIMCI OLUR....


REDDEİLMİŞ YAVRU TAVŞANLARIN BESLENMESİ.......

 Bebek reddedilmiştir/terkedilmiştir. Bebeğin terkedildiğini nasıl anlarız? Tavşanlar yavrularını sadece günde 1 defa gece emziriyorlar, ve mesela kedi köpek kadar çok ilgilenmiyorlar, yani anne aslında ilgileniyor ve siz görmüyor olabilirsiniz, o yüzden anne ilgilenmiyor diye direk varsaymayın. Bebek annesiyle kalıyorsa sabah uyandığınızda sıcaksa ve karnı birazcık kabarıksa annesi gece onunla ilgilenmiş ve beslemiş demektir. Eğer böyle değilse yavru terkedilmiştir ve hayati tehlike altındadır.

Gözleri açılmamış, annesi tarafından terk edilmiş, yaşı 1 hafta civarında olan bir bebek.

Ne yapabiliriz?

Bu koşullarsa kurtarılan bir bebeği yaşatmak titiz bir emek istese de imkansız değil. Tavşanların doğruktan sonra geçirdikleri 6 hafta oldukça kritik. Annelerinden aldıkları besin gelişimlerini ve bağışıklık sistemlerini doğrudan etkiliyor. Anne olmadığı durumlarda ise bizim çok dikkatli şekilde onu doğru şekilde beslememiz gerekiyor.

Yurtdışında bebek tavşanlar için özel olarak hazırlanmış karışımlar var. Eğer bunlardan bulamıyorsak keçi sütü kullanılması gerekli. İnek sütü uygun değildir. Günde iki defa göz damlalığı ile besleyebilirsiniz.

Önerilen miktarlar şöyle:

1 haftalığa kadar her seferde 2 ml
1-2 hafta: 5-7 ml
2-3 hafta: 7-13 ml
3-6 hafta: 13-15 ml

Beslenme ile ilgili diğer önemli hususlar:

Gözü açılmamış bebeklerin yemeğini yedikten sonra sindirimine ve çiş etmesine yardımcı olunması çok önemli. Bunun için sütünü bitirdikten sonra karnına çok hafif masaj yapın yoksa çiş yapamaz. Toplam süt ile beslenme zamanı 6 haftadır. 6 haftadan sonra azar azar kuru mama ve çok azıcık yeşillik vermeye başlayabilirsiniz. Yeni dooğmuş tavşan bebekleri tüysüz oldukları için yumuşak bir yerde bulunmaları da önemli. Bulunduğu yere havlu gibi yumuşak şeyler koyarsanız kendini güvende hisseder.

Tavsiye edilen yöntemlerden biri de etrafta başka sağlıklı bir tavşan varsa onun yumuşak dışkısından (cecotropes) kullanmak ve bunu sütün içine katmak, çünkü bunlar besin be yararlı bakteriler açısından çok zengin olduğu için bebeğin gelişimine faydalı olur.

Bulduğunuz bebek tavşanın kaç günkü olduğunu bilmiyor musunuz? Bu linkte bulunan sayfada yeni doğmuş tavşanların gün gün fotoğrafları çekilmiş. Göz ve tüylerine bakarak bir tahminde bulunabilirsiniz.

ÖNEMLİ---- BİŞİ...

TAVŞANIM DOĞURDU ....AMA  İLK ANNELİĞİ OLDUĞU İÇİN YAVRULARIYLA İLGİLENMİYOR. BİLEMİYOR VEYA BECEREMİYOR , BİLMİYORUM.
YAVRULAR BAĞIRIYOR ANNE GELMİYOR.  HANGİSİ ANNE BİLSEM YAKALAYIP YAVRULARIYLA BİR KAFESE KOYACAĞIM . 5 TAVŞAN VAR. HANGİSİ ANNE....?????
ÖFFFF  ZATEN SINAV STRESİM VAR BİR DE BU DERT ÇIKTI BAŞIMA.... SİNİR UÇLARIM AÇIKTA...TÜYLERİM DİKEN DİKEN  BİR ŞEY YAPAMADIĞIM İÇİN...
DERS MERS HAKGETİRE...ARA VERDİM...

BİŞİ 'ler çok hoşuma gidiyo...

19 Şubat 2014 Çarşamba

YEPYENİ BİŞİ...



            Sevgili arkadaşlarım; 
           Güzel dilekleriniz için çok çok teşekkür ederim, inşallah hepimiz için mutlulukların bol olduğu nice yıllar olsun. Uzun zamandan beri blog'daki paylaşımlarınıza katılmak, ben de bir şeyler yazmak istedim. Ama nedense bir tutukluktur gitti. Bildiğiniz gibi artık ben de emekliyim. Şu günlerde hayatımın bu yeni döneminin düzenini kurmaya çalışıyorum. Bu güne kadarda pek boş kalmadım. Hepinizi sevgiyle kucaklıyorum.  


17 Şubat 2014 Pazartesi

14 Şubat 2014 Cuma

HAFTASONU BONUSU

Sevgili arkadaşlar elimdeki cephaneyi hemen bitirmeyeyim diyorum ama güzel bişi görünce de sizinle paylaşmamak olmaz ...

HAFTASONU BONUSU

Sevgili arkadaşlar elimdeki cephaneyi hemen bitirmeyeyim diyorum ama güzel bişi görünce de sizinle paylaşmamak olmaz ...

YENİ BİŞİ... (Metine cevap)

SEVGİLİ METİN,
HERBİRİMİZ MAALESEF BU HATAYI YAPTIK....
Ama bitkilerde büyüme insanda öğrenme sonsuzdur.
Her geçen gün yeni bişi öğreniyoruz.
HATA İNSANA MAHSUS.. (TEKRAR EDİLMEDİĞİ ZAMAN TABİİ...)
O ZAMAN APTALLIK OLUR...

13 Şubat 2014 Perşembe

SEVGİLİ KADRİYE'DE EMEKLİ OLDU BİLDİĞİM KADARIYLA.BUNDAN BÖYLE BLOGA DAHA SIK GİRER UMARIM....

İLGİNİZİ ÇEKER SANIRIM...

İzmir Liman Kalesi
image001
İzmir şehrinde kale nerededir denirse elbet akla gelecek tek yer Kadifekale‘dir. İzmirliyim diyenlerin bile çoğunun çıkıp gezmediği Kadifekale’yi öyle ya da böyle bilmesi kalesinden değil semtinin namındandır.
İzmir’in günümüze gelemeyen ikinci bir kalesi olduğunu ise pek az kimse bilir. Günümüzde ismi bir şekilde yaşayan bu kale neredeydi ve tarihi neydi burada biraz açıklamaya çalışacağım.
Büyük İskender döneminden sonra Bayraklı‘dan bugünkü Kadifekale ve eteklerine taşınan İzmir (Smyrna), bugün hala büyük ölçüde sağlam sayılabilecek, Kadifekale’den başlayan ve hemen hemen hiç iz kalmamış sur duvarlarının içine kurulmuştu.
Kuzeyde kabaca Halit Ziya Bulvarı‘na, Güneyde Eşrefpaşa semtine kadar uzanan bu surlar yay şeklinde denizde son buluyordu. Anafartalar Caddesi dediğimiz kesim ise o zamanlar deniz kenarında bir kıyı şeridi idi ve kıyı şeridinden daha da içeri doğru yay şeklinde sokulmuş bir iç liman bulunuyordu.
Kemeraltı ise, liman girişini savunmak üzere inşa edilmiş bir kalenin varlığı ile ortaya çıkıyor. Limanın ağzında konumlanan ve 12. yy’da Bizanslılar tarafından kurulan İzmir Liman Kalesi, iç liman güvenliğini sağlamak hem de şehir savunmasında kilit oluşturması açısından önem taşıyordu. Farklı adlarla anılan kale, yabancı kaynaklarda ‘Neon Kastron’ veya ‘Ceneviz Şatosu’ olarak adlandırılırken, Hristiyan topluluklar tarafından ele geçirildikten sonra ise ‘Castrum Smyrnarum’ olarak isimlendiriliyor. Bu mevki, St. Jean Şövalyelerine devredilince St. Petros kalesi ile tanınmaya başlıyor ve sonraki dönemlerde Le Chatesu veya Hafen Kastell isimleriyle farklı kaynaklarda yerini alıyor. 16. yy Osmanlı kaynaklarında ise ilk olarak “Kal’a-İzmir-i Cedid”(Yeni İzmir Kalesi) olarak karşımıza çıkan kale, sonraları ‘Ok Kalesi’, ‘Liman Kalesi’, ‘Hisar’ ve ‘Soğan Kalesi’ gibi adlar alıyor.
Hem kale, ama daha da önemsenmesi gereken şekilde iç liman, Kemeraltı’nın karakteristik özelliklerini de belirliyor denilebilir. Örneğin Kemeraltı Çarşısı’nın yay biçiminde oluşu, Roma dönemindeki bu iç liman rıhtımına göre şekillenen bir yerleşimin izleri olarak görülüyor. Tarihi boyunca pek çok kez doldurulmuş olan sahil şeridinde hep yeniden yerleşen bu yay biçimindeki çarşının yapı adaları da, sokakları da onu takip ediyor. Ana caddeyi ışınsal olarak kesen sokaklar ise, çeşitli güzergahlarla Gazi Osman Paşa Bulvarı’na ulaşıyorlar.Kemeraltı’nın yürüyüş aksı üzerinde bulunan beş cami ise, özellikle konulmuşçasına, ışınsal akslar ile paralel sokakların kesişim noktalarında konumlanıyorlar. Şadırvanaltı Cami, Kestanepazarı Cami, Başdurak Cami ve Kemeraltı Cami, işte bu camiler. 1592′de inşa edilmiş Hisar Camii‘nin bulunduğu mevkiden başlatılmış bu yayılmanın çizgisini, başka bir şekilde eski deniz kıyısı hattını günümüzdeki  Anafartalar Caddesi oluşturur.
Denizin gitgide uzaklaşması İzmirliler için şaşırtıcı bir durum olmasa gerektir.
Söz konusu kalenin bu iç limanı denizden gelebilecek saldırıları korumak için yapılmış olmasından dolayı iç limanın Roma döneminden beri önemli bir ticaret noktası olduğu düşünülürse, Roma döneminde yapılmış olabileceği düşünülebilir fakat bunu kanıtlayacak her hangi bir veri elimizde bulunmuyor.
İpek Yolu‘nun batı ucundaki ticaret merkezi İzmir’de liman, Hisar Camii’nin bulunduğu bölgeye kadar gelirdi. Limanın ağzında ise, 12. yy’da Bizanslılar tarafından kurulan İzmir Liman Kalesi  bulunmaktaydı. Kale tarafından korunan limanın sağ kıyısında ise Frenk tüccarlarının dükkanları ve limanın iç kısmında da kervansaraylar bulunurdu. İpek Yolu’nu takip eden deve kervanlarıyla İzmir’e getirilen mallar bu hanlara indirilir, Ceneviz tüccarları aracılığı ile de limandan gemilere yüklenerek ihraç edilirdi. Aslında Bizans İmparatorluğunun İzmirde kalıcı bir mimari eseri günümüze ulaşmamış olduğu gibi, İzmir kentinde yaptırıldığı kaynaklardan öğrenilen önemli bir yapıya da rastlanmamaktadır. Bizans döneminde İzmir şehri Roma dönemindeki görkemli günlerini geride bırakmış, Roma dönemindeki tiyatro, stadyum, tapınaklar yavaş yavaş yıkılmaya başlamış, kent köhne ve sessiz bir hal almıştı. Bizans dönemi İzmir kenti güvenlik sorunu, beslenme sıkıntısı, salgın hastalıklar yüzünden bir hayli köhne ve az nüfuslu bir yer haline gelmişti.
Bizans İmparatoru John III. Ducas Vatatzes (1222-1254) devrine ait Akropolün kuzey kapısı üstündeki mermer kitabeden anlaşıldığına göre Pagos Kalesi Vatatzes zamanında onarılmıştır.
Liman bölgesi Cenevizli gemicilerin hakimiyetine resmen olmasa dahi fiilen geçmiş bulunuyordu.  Eldeki bilgilere göre bu kalenin 12. yüzyıl sonlarında veya 13. yüzyıl başlarında inşa edildiği tahmin edilmektedir. Kale, 13. yüzyılda Foçalı Ceneviz beyleri tarafından zaptedilmiştir.
Aydınoğlu Mehmed Bey,  Bizans’tan Birgi’yi aldıktan sonra bağımsızlığını ilan etti; Birgi’yi babasının adıyla anılan beyliğinin başkent yaptı (1308). Kente, kendi adıyla anılan bir ulu cami ve külliye inşa ettirdi. Birgi’nin ardından Ödemiş, Sultanhisar ve İzmir’i de topraklarına kattı. Ayasuluk’ta (bugünkü Selçuk) Aydınoğullarının ilk donanmasını kurdu. Topraklarını beş oğlu arasında paylaştırdı. İzmir valiliğine oğullarından Umur Bey’i getirdi. Ayasuluk’taki donanma, Umur Bey’in komutasında Ege adalarına ve Rumeli kıyılarına akınlar yaptı.
Mehmed Bey’in 1334′te ölümü üzerine beyliğin başına oğlu Umur Bey geçti; 14 yıl saltanat sürdü. Umur Bey Selçuk ve İzmir’de tersaneler kurdu; donanmasını güçlendirdi. Doğu Akdeniz adalarındaki Latinler, Umur Bey’in bu derece güçlenmesinden korkarak Papa VI. Clement’i bir Haçlı seferi düzenlemeye davet ettiler. Öte yandan Bizans’ın çocuk imparatorunun annesi olan Savoylu Anna, Umur Bey’in yenilmesi halinde Ortodoks ve Latin kiliselerini birleştirmeyi vaat etti.  Böylece 1344 yılında Papalık, Venedik, Ceneviz, Kıbrıs, Rodos Şövalyeleri’nin gemilerinden oluşan bir Haçlı donanması İzmir’i kuşattı. Umur Bey, bu güç karşısında yenilerek İzmir’in sahil kesimini kaybetti; Türk donanması yakıldı. Yukarı İzmir’e çekilen Umur Bey, Latinlere mütareke teklif etti ve mücadele geçici bir süre durdu.
Donanması yandıktan sonra ganimet elde etmek ve Dimetoka’da zor durumda olan Kantakuzen’e yardım etmek için kara yoluyla Rumeli’ye geçmeyi deneyen Umur Bey, Saruhan Beyliği topraklarından geçmek için Saruhan Bey’den izin aldı. 1345 yılında Çanakkale Boğazı’ndan Rumeli’ye geçti. Bazı savaşlar yaptı ve Kantakuzen’le beraber İstanbul üzerine yürüdü ancak bir sonuç alamadı. Beraberinde gelen Saruhanoğlu Süleyman Bey’in hummadan ölmesi üzerine yukarı İzmir’e geri dönmek zorunda kaldı. Kantakuzen’e Osmanlı Devleti’nin hükümdarı Orhan Bey ile anlaşmasını önerdi.
Döndükten sonra İzmir sahili üzerine saldırılar yapan Umur Bey, Ayasuluk’ta (Selçuk) Türk donanmasını yeniden faaliyete geçirdi. Rodos şövalyeleri, bazı imtiyazlar elde etmek şartıyla Sahil İzmir’i, Aydınoğuları’na terk etmek üzere bir anlaşmaya vardılar. Ancak Papa bu anlaşmayı kabul etmeyince Umur Bey 1348’de İzmir sahilindeki kaleyi kuşattı. O sırada dinsel bir bayramı kutlamak için dışarı çıkmış olan Latinlerden başpiskopos olmak üzere latinlerin çoğu kılıçtan geçirildi.
Umur Bey, İzmir kuşatması sırasında kale surlarına tırmanırken atılan oklarla hayatını kaybetti. Türk ordusu bunun üzerine sonuç alamadan geri çekildi. Umur Beyin cenazesi, Birgi’de babasının yanına defnedildi. Bu günkü Namazgâh semtinde türbesi bulunan Emir Sultan, bu savaşlardaki kahramanlıklarıyla anılmış bir gazi Alp Eren’dir.
Latin Haçlı ordusu İzmirin bu günkü sahil kesimini kontrol altına tutarak, İzmirin aşağı kısmına Gavur İzmir, yukarıda Türklere ait kadife kale bölgesine ise Müslüman İzmir denmiş ve bu isim uzun zamandan beri kullanılmıştır. Latin egemenliğindeki bu İzmir Liman kalesi haçlılar tarafından iyice tahkim edilerek, denizden gelen düzenli erzak ve askeri yardım sayesinde alınmaz bir kale haline gelmişti. Latinler kale içerisinde St.Pierre (Aziz Petrus) adına bir kilise inşa etmişlerdi. Bu kilisenin şimdiki Hisar Camii ile aynı yerde olduğu iddia edilmiştir. Bu kilise ve azizden dolayı kaleye de Aziz Petrus Kalesi olarak anmaya başladılar. İzmiri ele geçiren haçlı donanması çeşitli Avrupa uluslarından oluşuyordu. Bunların başında Cenevizliler geliyordu. En namlı komutanları Martino Zaccaria idi. Giustiniani ailesinden Pietro Recenalli, 1360-1370’e kadar kale komutanı oldu, ondan sonra Ottobono Catteneo geçti. Bu kalenin Anadolunun iç kesimi ile bağlantısı olmadığından Sakız adası ve Foça ile denizden ilişki içinde idi. Papalık, Venedik ve Kıbrıs güçlerinden oluşan kale savaşcıları hem denizden ticaret yapıyor hem de kıyı da yaşayan yerli Rumları koruyarak, onlar sayesinde zayıfta olsa iç kesim ile ticaret ve iletişim kuruyordu.
1390 yılında Osmanlı Padişahı Yıldırım Bayezid Han döneminde Latinlerin elindeki İzmir hâriç, bütün Batı Anadolu Osmanlı hâkimiyetine girdi. 1344 yılından itibaren haçlıların elinde olan kale ve çevresini almak için Osmanlılara da nasip olmamıştır.
1402 yılında orta asyadan gelen Timurlenk ve Yıldırım Bayezid orduları arasında yapılan Ankara savaşında Osmanlıları mağlup eden Timur önce Bursayı ele geçirip, yağmalayıp, yaktı. Sonra İzmirde uzun zamandır haçlıların elinde olan ve alınamayan İzmiri ele geçirmek üzere yola çıktı. Önce haçlı kalesine İslamı kabul etmelerini bu da olmazsa İslam sancağını kalelerine asıp, Timura itaat etmelerini teklif etti. Kabul edilmezse hepsini kılıçtan geçireceğini de belirtti. Şovalye büyük üstadının görevlendirdiği Guiglielmo da Mina adındaki şovalye kardeşi bunu hakaretle reddetti. Sürekli denizden yardım alan bu kaleyi karadan kuşatan Timur bu şekilde sonuç alamayacağını görünce, denizin doldurulmasını emretti. İç limanın yanında olan ve daralan bu iç limanı kadifekaleden getirilen taşlar hatta antik eserler ile doldurttu. Limanın dolması ile kaleye yanaşamayan haçlı gemileri  kaleye yardım edemeden geri dönüyordu. 14 gün sonra kale burçları dayanamadı, bu durumu gören haçlı şovalye ve askerleri kıyıya demirli gemilerine binerek kaçtılar, kaçamayan hristiyan kale halkı ise öldürüldü, evler yakıldı, kale yıktırıldı. 1000 kadar ele geçen tutsağın başları  kesilerek anıt kulesi yapıldı ise de sayı az geldiği için taşlar da kullanıldı. Sonra Timur Efes/Ayasuluğa giderek orada karargah kurdu.  Timur, Aydınoğullarına eski topraklarını ve İzmiri geri verdi. Beyliğin başına İsa Bey’in oğlu Musa Bey’, onun kısa süre sonra ölümü üzerine de II. Umur Bey geçti (1403).
II. Umur Bey, 1405 yılında beyliği amcasının oğlu Cüneyd Bey’e bırakmak zorunda kaldı. 

Aydınoğuları, Cüneyd Bey’in idaresinde bir süre daha varlığını sürdürebildi. Cüneyt Bey, Osmanlı Devleti’ndeki Fetret devri olayları ve Düzmece Mustafa isyanında önemli rol oynadı. En sonunda İzmir yakınlarındaki sığındığı kalede teslim olmak zorunda kaldı ve hem kendisi hem de ailesi öldürüldü. Böylece 1426′da Aydınoğulları Beyliği toprakları ve İzmir II. Murad tarafından kesin olarak Osmanlı Devletine katılarak ilhak edildi. Bu dönemde Rodos Şovalyeleri İzmirde yıkılan kalenin yerine yeni bir kale yapmaya teşebbüs etmişse de, Osmanlı devleti buna izin vermeyerek, kendilerine Bodrumda yeni bir yer göstermiştir. Böylece Latin kalesi yerle bir olduktan sonra İzmir limanı kalesiz kalmıştı. 1472′de Venedikli Pietro Mocenigo denizden baskın vererek kenti yağma etti. İzmir’e saldırıp yağmalamasından sonra Fatih Sultan Mehmed’in emriyle, şehrin güvencesi için kale tekrar inşa edilmiştir. Mevcut temeller üzerine inşa edilmiş olan kale üç köşeli bir plana sahipti. Kalenin düz kenarları yaklaşık 110 metre olup üzerlerinde güçlü ve köşeli burçlar vardı. 1671′de İzmir’e gelen Evliya Çelebi, kalenin çevresinin 1280 adım geldiğini, içinde bir mescit ve 20 asker lojmanı olduğunu, burada bir kale kumandanı ile 80 erin görev yaptığını yazıyor.
17. yüzyılda Sancak Kale’nin yaptırılmasından sonra Liman Kale’nin önemini büyük ölçüde kaybetmesine rağmen kale görevini sürdürmüştür. 18. yüzyılın sonlarında içinde iki bin kadar er bulunan Liman Kale’nin civarına zamanla çarşı ve hanlar yapılmış, kale binalar arasında kalmıştı. 19. yüzyılın ikinci yarısında içinde garnizon ve er kalmayan kale bakımsızlıktan harap hale gelmiş ve 1870′de yıkılmasına karar verilmişti. 1872 yılında kale, içindeki evlerle beraber yıkılmış, geliri de hayır kurumlarına verilmiştir.
Kalenin ismi; Hisar Camii’nde (bu kalenin bitişiğinde Aydınoğlu Molla Yakup Bey tarafından 1597 yılında  yaptırılan) Hisarönü semtinde (kalenin olduğu alanda kurulan dükkanlar, çarşılar alanı) yaşamaktadır.
Latin kalesine ait şovalye armalı kabartmalı kapı taşları, tesadüf eseri Konak‘taki şimdi yerinde otopark olan hapishanenin yıkımı esnasında bulunmuş olup, şu an Konak Arkeoloji Müzesi‘ndedir.
Evren ÜNLÜ
KAYNAKÇA:
Destanlar Çağından 19.yya İzmir – Konstantinos OİKONOMOS/ Slaars /Bilge UMAR çevirisi
İlkçağda İzmir-Cecil John Cadoux
Osmanlı Tarihi-Hammer
19.yy da İzmir Kenti –Rauf BEYRU
Osmanlı Ansiklopedisi

3.BİŞİ


9 Şubat 2014 Pazar