*** ÇOK ÜZGÜNÜM... MUSTİ, bu sabah öldü. sebebini bilmiyorum. akşam çok canlı ve neşeliyken, niye öldü?
çok alışmıştım iki haftadır ona. o da bana. evin içinde, her gittiğim yere peşimden geliyordu. kemikleri güçlensin ve doğaya alışsın diye, son üç gündür bahçeye güneşlenmeye çıkarıp başında bekliyordum. çok mutlu oluyordu. ona kanat talimi yaptırıyordum, uçuşuna hazırlık olsun diye, çok hoşuna gidiyordu bu oyun. mamasını yedirirken, önce, kaşıkla tabağa çın çın vuruyordum, bu sesi duyunca koşturup geliyordu yanıma, çok akıllıydı, çabucak öğreniyordu herşeyi. Biraz daha büyüyünce, videosunu sizlere göstermeyi düşünüyordum.
doğaya uçtuktan sonra, evini ve bizleri hatırlar, arada sırada balkona gelir diye hayaller kuruyordum.
Eşim'e bunları söyleyince, gelmesini mi istiyorsun? bak iyi düşün ,bütün sülalesini de getirir, diyordu.
Neyse, MUSTİ'ciğin ömrü bu kadarmış. Fırtınadan yaralı kurtulup, sonra, iki haftalık daha mutluluk biçmişler onun payına.... üzgünüm ve onu özleyeceğim.
Başın sağolsun Çiğdemciğim.Allah başka acı vermesin.
YanıtlaSilÜzüntünü paylaşıyorum.
Yaşama tutunamadı.Yaşamak için güçlü olmak gerektiğini bir bize ispatladı Musti.
Merhaba Çiğdem'ciğim,
YanıtlaSilAcını paylaşıyorum. Başınız sağolsun.
Biz de buna benzer bir acı yaşadık, bilirim. Sana daha önce bahsettiğim Van kedimiz Patican'ı kaybettik biz de. Sana onun resimlerini gönderecektim, ama kaybettikten sonra gönderemedim.
Evimiz üçüncü katta. Sabah işe gitmeden mamasını verdim, öğleye doğru eşim kalkmış ve onu evde bulamamış. Kaç gün aradık ama sanki buhar oldu uçtu. Evin bir tarafı park diğer tarafı ormanlık. Sitede kime sorduysak gören olmamış. Daha önce de üç dört defa balkondan düşmüş ve evein altına geri gelmişti. Sabah saatlerinde balkonun kenarına kuşlar geliyor. kedi de onları avlamaya çalışıyordu. Kayıp olması çok kötü, beklenti içinde oluyorsun devamlı. Bir hafta sonra da bulamayınca artık ümidimizi kestik. Çünkü ormanlığa doğru kaçtıysa, tilki, gelincik gibi yırtıcılar onu yaşatmamış olabilirler. Biz de yeni bir yavru kedi aldık. Bir Himalayan yavrusu. Şimdi onunla avunmaya çalışıyoruz.
Bu yaramazın resimlerini gönderebilirim. :))
Yıllar önce ben de bir yavru serçe bulmuştum, yuvadan düşmüş. Eve aldık, baktık büyüttük. O da baya alışmıştı bize, evde bizim yanımızda yürüyor, telefon çalınca telefonun üstüne konuyordu. Büyüdükten sonra ormanlığa, özgürlüğüne bırakmıştık.
Sevgilerimle...
Başın sağ olsun Çiğdem. sanagelirken kırmızı kafalı, küçük ve yerinde duramayan bir çift kuş getireceğim istersen :) Kendine iyi bak, domatesleri ve biberleri koru, bahçeden koparıp yiyeceğim.
YanıtlaSilMetinciğim , üzüldüm kedinizin kaybolmasına,belki döner. yeni kedinize sağlıklı, sizinle birlikte geçireceği uzun ve mutlu ömür diliyorum.
YanıtlaSilsevgilerimle.
Mehmetciğim teşekkür ederim. kuşları almış kadar sevindim, fakat Nazifin anlattığı gibi , kuşları bırakıp bir yere gidersen ya yemek yemeyerek ölüyorlar veya kafesin tellerinde intihar ediyorlar, kardeşimin muhabbet kuşu öyle yapmıştı.
YanıtlaSilçok sağol, ince düşünceli arkadaşım benim.
sebzeleri koruyacağım merak etme, doğal bir afet olmaz inşallah.